Door Natacha Martel - gemeenteraadslid Groen Sint-Pieters-Leeuw Afgelopen donderdag stelden we met de Groen-fractie op de gemeenteraad voor om een inclusieraad op te richten. Een raad voor iedereen die zich op wat voor een manier behinderd voelt om deel te nemen aan de samenleving, die zich gevraagd en ongevraagd kan uitspreken over beleid van de gemeente. Helaas kreeg het voorstel geen steun van de coalitiepartijen.

De meerderheidspartijen verworpen het voorstel en motiveerden dat er reeds een participatieraad bestaat voor de Uitpas. De Uitpas voorziet een kansentarief voor mensen met verhoogde tegemoetkoming, mensen in collectieve schuldbemiddeling en personen die onder budgetbeheer staan bij het Sociaal Huis. Volgens hen was het oprichten van een gemeentelijke adviesraad rond inclusie in onze gemeente dus overbodig.

Participeren voor iedereen

Centraal bij inclusie staat participeren voor iedereen: stelselmatig toegepast en geïntegreerd in al het beleid van de gemeente. Maar te vaak wordt inclusie herleid tot deelaspecten van de samenleving, zoals in de gemeenteraad duidelijk werd. Daar werd inclusie afgedaan als een puur financiële kwestie.

Tijdens de gemeenteraad werd nog duidelijker dat een al te enge beleidsvisie inclusie kan beperken. Mogelijkheden rond een inclusieve gemeente werden herleid tot goedkoper toegang krijgen tot vrije tijd en socio- culturele evenementen. Uiteraard is elk initiatief dat deelname bevordert een positief initiatief, maar inclusie is meer dan een kortingspas.

Mijn visie over inclusie is een geïntegreerd universeel kader dat we stelselmatig in de gemeente toepassen en integreren in al het beleid. Inclusie beperkt zich niet tot een enkel domein van de maatschappij. Inclusie is domeinoverschrijdend.

Inclusie gaat over deelnemen aan sociale activiteiten en cultuur, inclusie gaat evenzeer over toegankelijkheid van gebouwen en diensten, toegankelijkheid tot arbeidsmarkt, toegankelijkheid van evoluerende technologie, over het recht tot informatie en kennis. Inclusie gaat over als volwaardige persoon worden beschouwd en kunnen deelnemen aan een maatschappij zonder ervoor te moeten smeken of zich te moeten verantwoorden over waarom sommige zaken net moeilijker zijn.

Inclusie gaat over mensen... uiteraard mensen die in armoede en kansarmoede leven, maar evenzeer ook over mensen die met fysieke, mentale of sociale beperkingen worden geconfronteerd. Inclusie gaat ook over chronisch zieke mensen, over laaggeletterde mensen, over mensen met onzichtbare aandoeningen, over mensen die digitaal niet meekunnen. Inclusie gaat over heel veel mensen en niet over een paar losse eilandjes van mensen.

Ruime visie

Een inclusief beleid vraagt openheid en een ruime visie over knelpunten, vraagt om luisterbereidheid. Een inclusief beleid vraagt net om overkoepelend te kijken naar alle deelaspecten van onze maatschappij en de aanwezige drempels in het dagelijks leven. Werken aan een inclusief beleid vraagt de bereidwilligheid om toe te geven dat beleid soms van onderop moet gebeuren en de moed om toe te geven dat we soms onwetend zijn over de echte noden van mensen.

De beperkte visie van de meerderheid tijdens de gemeenteraad toont alsnog aan dat er nog een lange weg te gaan is, zowel op vlak van kennis en als over perceptie van mensen die dagelijks geconfronteerd worden met participatiedrempels.

Als gemeenteraadslid voor Groen wil ik me blijvend inzetten voor de mensen die we veel te vaak vergeten in onze samenleving.

Natacha Martel